Тасаввуф тарихига назар ташлаганимизда шуни кўрамизки, дастлаб амалий томони кучли бўлган, зухд ҳаёти моҳиятига эга бўлган тасаввуф, ҳижрий II-ва III-асрларда назарий шакл ола бошлади.

Биродарим, Аллоҳга иймон бутун Ислом ақидасининнг ўзи эканлигига ишонганингдан кейинги вазифанг, Аллоҳ таолони бир деб ҳисоблаш (Тавҳид) Унга иймон келтиришнинг ўзи экангилигини ўрганишдир. Ҳақни тавҳиддан айириш куфр, ширк, ёмонлик, гуноҳ ва буюк бир зулм ва телбалик бўлади.